Rozproszone zostały myśli,zagubione w odmętach świata,Boże prawo niewygodne, ukryte,z serc wyrwane, rzucone do kąta. Mało w ludziach zostało radości,tej dziecięcej, tej słodkiej z miłości,dzisiaj jeden drugiego pilnuje,robią sceny, bo brak im ufności. Nie przerabiam już tego świata,zrywam węzły, i tak się duszę,ten świat nie jest już moim domem,dzień po dniu, znoszę katusze. Obejmij o Boże […]
