Za nami akcja pomocy w ramach fundacji Nadłamanej Trzciny.

Dzięki wsparciu naszych braci i sióstr mogliśmy odwiedzić Dom Samotnej Matki w Łodzi, gdzie przekazaliśmy potrzebne zakupy na kwotę: 5429,44 zł. oraz 30 egzemplarzy Pisma Świętego.
Był to wyjątkowy czas, wspólnie z mieszkańcami modliliśmy się, oddając chwałę Panu Jeszu.

Dziękujemy wszystkim, którzy wspierają fundację, zarówno finansowo, jak i modlitwą czy dobrym słowem.

Z Bożym prowadzeniem chcemy iść dalej i w miarę możliwości, organizować kolejne akcje na Jego chwałę.

Publikujemy podziękowania:

Biegniemy… mocno… z całych sił… do zwycięstwa… do nagrody…

A nagroda jest piękna…

Po drodze warto pamiętać o tych mądrych poradach biblijnych. One nam pomogą, ułatwią, a nawet zagwarantują zwycięstwo.

Piękny werset:

„Dlatego mówię wam: Wszystko, o cokolwiek się modlicie i prosicie, wierzcie, że otrzymaliście, a spełni się wam” – Marka 11:24.

Kto stosuje w praktyce te słowa, kto wyszkolił swój umysł, swoją duchowość, ten wygrywa, zwycięża. Najpierw należy z modlitwą przemyśleć czy dany cel, dana rzecz nie jest sprzeczna z zamiarami Boga. Jeżeli jest wartościową prośbą, wartościowym celem, to prośba zostanie spełniona.

Mamy kolejny werset, który to potwierdza:

„I wszystko, o cokolwiek wierząc poprosilibyście w modlitwie – otrzymacie/weźmiecie” – Mateusza 21:22.

„Lecz Jeszu dosłyszał tę wiadomość i powiedział do przełożonego synagogi: Nie bój się, tylko wierz” – Marka 5:36.

Bardzo mocno musimy trzymać się w ryzach, wymagać od siebie twardego boju, twardej walki. Jeżeli w modlitwie prosimy o pomoc, o realizację danego celu, a poza modlitwą wątpimy, to jak możemy uzyskać pomoc?

Przez brak wiary, przez chwiejność duchową, przez powątpiewanie, możemy nie osiągnąć celu. Pan Jeszu, niewiele mógł uczynić w Swoim rodzinnym mieście, ponieważ ludzie nie mieli wiary, powątpiewali w Niego.

Co robić, aby nie wątpić, aby mieć silną wiarę?

Nauczyć się czerpać energię od Ducha świętego:

„Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia” – Filipian 4:13.

To Duch święty wysłany od Pana Jeszu umacnia nas, daje nam siłę, energię, podpowiada, co robić, jak robić, aby osiągnąć daną rzecz, o którą prosimy. Jeżeli coś nie jest w naszej mocy, to w tych sprawach dostaniemy na pewno pomoc, zostanie to zrobione za nas. Jednak zazwyczaj, część pracy mamy sami wykonać.

„Pan moją mocą i moją tarczą! Moje serce Jemu zaufało: Doznałem pomocy, więc moje serce się cieszy i pieśnią moją Go sławię” – Psalm 28:7.

„Tak więc z ufnością możemy mówić: Pan jest moim pomocnikiem/pomagający i nie będę się bał, co uczyni mi człowiek?” – Hebrajczyków 13:6.

Zadaniem Ducha świętego jest pomagać czy nawet usługiwać osobom, które odziedziczą zbawienie:

„Czy nie są oni wszyscy Duchami służebnymi/posługujące, wysyłanymi ku posłudze/służbie względem tych, którzy mają odziedziczać/otrzymać/dostawać w udziale zbawienie/wyzwolenie?” – Hebrajczyków 1:14.

Naszym zadaniem jest walczyć. Nie wolno poddać się:

„Walczcie, by wejść przez ciasną/wąską bramę/drzwi, gdyż liczni/wielu mówię wam będą szukać, by wejść i nie będą mieli siły/mocy” – Łukasza 13:24.

Gdy przytrafi nam się upadek, chwiejność duchowa, słabość, to trzeba szybko wstać, otrzepać kurz i wrócić na dobre tory:

„Podporządkujcie się więc Bogu, przeciwstawcie się/stańcie przeciw zaś diabłu, a ucieknie od was” – Jakuba 4:7.

„Próba/doświadczenie/pokusa was (jeszcze) nie dopadła, za wyjątkiem ludzkiej, wierny zaś Bóg, który nie dopuści/nie pozwoli, aby was próbowano ponad to, co jesteście w stanie (znieść), ale wraz z próbą/doświadczeniem/pokusą uczyni i wyjście, abyście mogli wytrzymać/znieść” – 1 Koryntian 10:13.

Próba, doświadczenie czy pokusa, której ulegliśmy, nie jest tak mocna, abyśmy nie mogli jej pokonać. Zamiast szukać rozwiązania, to często wyolbrzymiamy problem, za bardzo litujemy się nad sobą, ulegamy łatwym myślom o naszej słabości, niemożności.

„Lecz powiedział do mnie: Wystarczy ci łaski mojej, gdyż moc/zdolność/siła doskonalona jest w słabości. Z największą więc przyjemnością tym bardziej będę się chlubił moimi słabościami, aby zamieszkała we mnie moc/zdolność/siła Chrystusa. Dlatego lubię słabości, zniewagi, potrzeby, prześladowania i uciski dla Chrystusa; bo gdy byłbym słaby/bez sił, wtedy mocny jestem” – 2 Koryntian 12:9-10.

Wszystkie nasze działania, prośby realizacje projektów zmierzają do jednego, wspólnego celu:

„…według/w kierunku celu biegnę/pędzę/dążę do nagrody w górze/z góry powołania/wezwania/zaproszenia Boga w Pomazańcu Jeszu” – Filipian 3:14.

Robert Brzoza

1 – Jeżeli wiemy, że dana rzecz/sprawa jest akceptowana przez Boga, to tak działajmy jak Jozue:

„Potem Mojżesz wezwał Jozuego i powiedział mu wobec całego Izraela: bądź możny i silny. Ty bowiem masz wkroczyć na czele tego ludu do krainy, co do której Pan przysiągł naszym praojcom, że ją im da. I ty właśnie obejmiesz ją dla nich w dziedziczne posiadanie. Pan, który będzie szedł z tobą, nie opuści ciebie ani nie zostawi samym. Nie bój się nie truchlej” – Powtórzonego Prawa 31:7-8 (Septuaginta).

2 – Nic ani nikt, nie może odłączyć nas od prawdy biblijnej:

„Jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani Posłowie, ani Pierwsi [ci co byli od początku], ani co jest, ani co będzie, ani Moce, ani Wysokość, ani Głębia, ani jakieś inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, w Pomazańcu Jeszu, Panu naszym” – Rzymian 8:38-39 (Jeszu.com). 

Aby weryfikować prawdę biblijną przekazywaną przez inne osoby, sprawdzamy, jaki duch prowadzi tę osobę:

„Ukochani, przestańcie wierzyć każdemu duchowi, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat.
Po tym poznacie Ducha Bożego: Wszelki duch, który przyznaje, że Jeszu jest Pomazańcem, który przyszedł w ciele, jest z Boga,
a wszelki duch, który nie wyznaje Jeszu Pomazańca, że przyszedł w ciele nie przyznaje, nie jest z Boga. Jest to natomiast (duch) tego, który stanął w miejsce Pomazańca [antychryst], o którym usłyszeliście, że przychodzie, i teraz już jest na świecie” – 1 Jana 4:1-3 (Jeszu.com).

3 – Pan wysłuchuje modlitwy, strzeże tych, którzy Go kochają:

„Pan jest blisko każdego, kto Go wzywa,
każdego, kto Go wzywa w prawdzie.

Spełni pragnienie tych, którzy żyją w Jego bojaźni,
wysłucha ich modlitwy i ocali ich.

Pan strzeże wszystkich, którzy Go miłują,
a wszystkich występnych wytraci” – Psalm 144: 18-20 (Septuaginta).

4 – Pan opiekuje się i biednymi i ubogimi:

„Ja jestem ubogi i biedny, Pan o mnie się zatroszczy. Ty jesteś moim wspomożycielem i osłaniasz mnie swą tarczą. Boże mój nie zwlekaj” – Psalm 39:18 (Septuaginta).

5 – Przerzucanie naszych problemów na Boga jest dużą umiejętnością.

Najpierw musimy sami zrobić, co w naszej mocy, aby oddać problem Bogu:

„Wszelką swoją troskę przerzucając na Niego, gdyż On się o was troszczy” – 1 Piotra 5:8 (Jeszu.com).

6 – Jeżeli to będziemy czynić, to nigdy nie upadniemy:

 „[Z powodu powołania] zostały nam udzielone drogocenne i największe obietnice, abyście się przez nie stali uczestnikami BOSKIEJ NATURY, gdy już wyrwaliście się z zepsucia pragnieniami tego świata. Dlatego też właśnie wkładając całą gorliwość, dodajcie DO WIARY waszej CNOTĘ, do cnoty POZNANIE, do poznania PANOWANIE NAD SOBĄ, do panowania WYTRWAŁOŚĆ, do wytrwałości POBOŻNOŚĆ, do pobożności PRZYJAŹŃ, do przyjaźni zaś MIŁOŚĆ.Gdy bowiem będziecie JE mieli i to w obfitości, nie uczynią was one bezczynnymi ani bezowocnymi przy poznawaniu Pana naszego Jeszu Pomazańca. Komu bowiem ich brak, jest ślepym – krótkowidzem i zapomniał o oczyszczeniu z dawnych swoich grzechów. Dlatego bardziej jeszcze, bracia, starajcie się umocnić wasze powołanie i wybór! TO BOWIEM CZYNIĄC, NIE UPADNIECIE NIGDY!” – 2 Piotra 1:4-10 (Jeszu.com).

7 – Walka o życie eonowe.

Praca nad swoimi ułomnościami, złymi przyzwyczajeniami, eliminacja złego postępowania, to walka o życie eonowe. Rozwijanie naszych talentów do szerzenia prawdy, to oddanie się na służbę Bogu: 

„Teraz zaś, po wyzwoleniu z grzechu i oddaniu się na służbę Bogu, jako owoc zbieracie uświęcenie. A końcem tego – życie eonowe” – Rzymian 6:22 (Jeszu.com).

8 – Pan Jeszu rozdaje za darmo:

„Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na eon, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu eonowemu” – Jana 4:14 (Jeszu.com).

Robert Brzoza

Rozproszone zostały myśli,
zagubione w odmętach świata,
Boże prawo niewygodne, ukryte,
z serc wyrwane, rzucone do kąta.

Mało w ludziach zostało radości,
tej dziecięcej, tej słodkiej z miłości,
dzisiaj jeden drugiego pilnuje,
robią sceny, bo brak im ufności.

Nie przerabiam już tego świata,
zrywam węzły, i tak się duszę,
ten świat nie jest już moim domem,
dzień po dniu, znoszę katusze.

Obejmij o Boże mą głowę,
nie pozwól kłębić się myślom,
rytm serca reguluj Swym Tchnieniem,
niech koszmary się nigdy nie przyśnią.

Nie zważaj na moją ułomność,
karć i wskazuj mi drogę,
i podnoś kiedy upadam,
bez Ciebie sam tego nie mogę.

Obejmij jak Ojciec Syna,
Ojcowską Bożą miłością,
naucz mnie tej miłości,
bym nie unosił się złością.

Bo gdy widzę, gdy ktoś depta,
Twoje dzieła w Chrystusie Panu,
wówczas brak mi najbardziej spokoju,
by wybuchnąć w najgorszym wydaniu.

Jednak miłość, którą wlałeś,
jest jak balsam czy eliksir,
wówczas uśmiech się pojawia,
by obdarzyć w koło wszystkich.

Miłość znosi wszelkie zło,
to lekarstwo na wszelkie choroby,
bo w miłości tkwi tajemnica,
Tajemnica Boskiej Swobody.

Autor: Antoni G.

Pisma Święte Starego Testamentu często Mądrość przedstawiają, jako synonim Logosu, czyli Chrystusa w bycie przedludzkim. 

Wiedząc o tym, zupełnie inaczej odczytamy taki tekst na temat Mądrości i miłości:

„Początkiem jej najprawdziwszym – pragnienie nauki, a staranie o naukę – to miłość, miłość zaś – to przestrzeganie jej praw, a poszanowanie praw to rękojmia nieśmiertelności” – Mądrości 6:17,18.

Tę samą myśl znajdujemy w Nowym Testamencie, gdy czytamy:

„Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie” – 1 Jana 5:3. 

Widzimy, jak Stary testament uzupełnia się z Nowym. Mówią jednym głosem, zgodnie. Tymczasem kościoły protestanckie odrzucają księgę Mądrości. Kościół katolicki wprawdzie ma ją w swoim kanonie, ale również jego teolodzy nie dostrzegają tej wzajemnej harmonii. Biblia Tysiąclecia posiada przypisy odsyłające do podobnych miejsc, zawierających podobną myśl, a w tym przypadku przypisu brak, co przypomina nam wypowiedź pana o „ślepych przewodnikach”. 

„Zostawcie ich! To są ślepi przewodnicy ślepych. Lecz jeśli ślepy ślepego prowadzi, obaj w dół wpadną” – Mateusza 15:14.

Podobną myśl znajdujemy w 2 liście Jana, przy okazji dowiadujemy się, jakie to przykazanie mamy przestrzegać:

„Miłość zaś polega na tym, abyśmy postępowali według Jego przykazań. Jest to przykazanie, o jakim słyszeliście od początku, że według niego macie postępować.” 2 Jana 1:6 

Jak nie tylko powtarza definicję miłości z księgi Mądrości, ale także nawiązuje do tego, co tam czytaliśmy o „pragnieniu nauki i staraniu o naukę”.

Jan z definicją miłości łączy też zachowywanie nauki:

„Każdy, kto wybiega zbytnio naprzód, a nie trwa w nauce [Pomazańca], ten nie ma Boga. Kto trwa w nauce, ten ma i Ojca, i Syna” – 2 Jana 1:9.

Czy to przypadek, że Jan rozwija myśl zawartą w księdze Mądrości?

Nie wydaje mi się, ponieważ nie wierzę w przypadki tylko w kierownictwo z góry. Jak podaje konkretny przykład nauki, od której niektórzy odeszli, ale sens jego wypowiedzi odnosi się do ogółu tego, co wiemy o Pomazańcu Bożym. Nie należy wymyślać nic, co już nie zostało wcześniej nam ujawnione w Pismach (Judy 1:3). 

Parafrazując księgę Mądrości, z listem Jana otrzymujemy taki tekst:

„Najprawdziwszym początkiem Mądrości (wiary w Chrystusa) jest pragnienie wiedzy, a staranie o wiedzę prowadzi do miłości, miłość zaś polega na przestrzeganiu prawa, a poszanowanie prawa jest gwarancją nieśmiertelności”.

Krzysztof Król